Gratulerer med dagen!

Diktaren Nils-Aslak Valkeappää  er kjend langt utover Sameland og Noreg og i høve Samenes nasjonaldag vil eg dela litt av langdiktet «Lyse vårnetter» frå diktsamlinga Vindens veier fra 1974. Vinden, reinen og menneska som følgjer reinen er alltid i bevegelse og gjennom årstidene skiftar tilhaldsstaden til flyttsamane. I diktet er mennesket sitt nære tilhøve til naturen sjølsagt med, men diktet viser òg til ei universell kraft som rommar dei kjenslene me tenkjer tilhøyrer mennesket. Kjærleik, mot og vilje finnest hos Valkeappää overalt i naturen og den som lever saman med naturen, kan næra seg av han. I «Lyse vårnetter» vender han seg til eit du. Eit du som kan sloss mot øydeleggjinga av naturen. Nå, 40 år seinare, er diverre dikta hans like aktuelle. Ta deg ein time-out, lån dikta hans på biblioteket og bli inspirert.

Skrevet av Aud Jorunn Haugen Hakestad

Diktutdraget nedanfor er frå Vindens veier av Nils-Aslak Valkeappää, omsett av Laila Stien.

Jeg vet nok

jeg burde snakke

alvorsord

Visdom

Men hvem skulle da se

underet i de små blomstene

Du ønsker deg til en opplyst verden?

Har du hørt hvordan

de slakter kyllingene i Amerika

for at  menneskene skal ha det bedre

Menneskene

– de velfødde menneskene

I denne verden hvor tre hundre millioner

barn sulter

Og har du hørt om

Bomba som ved et uhell falt over Kambodja

Har du hørt navnene Tsjekkoslovakia

Ho Chi Min, Allende

Wounded Knee

Verden er jo så opplyst

Hundre millioner mennesker

har det opplyste mennesket drept

de siste femti år

Og har du fått deg fortalt

hvor primitiv

den samiske kulturen er

Om jeg hindrer deg i å drømme

så tilgi meg